Fleetwood Mac

Fleetwood Mac
Fleetwood Mac in 1977. Van links na regs: Mick Fleetwood, Christine McVie, John McVie, Stevie Nicks en Lindsey Buckingham.
Agtergrondinligting
OorsprongLonden, Engeland
Genres
Jare aktief
Etikette
Webwerffleetwoodmac.com
Lede
Gewese lede

Fleetwood Mac is 'n Brits-Amerikaanse rock-groep wat in 1967 in Londen gestig is deur kitaarspeler en sanger Peter Green.[6] Green het die tromspeler Mick Fleetwood, kitaarspeler en sanger Jeremy Spencer en baskitaarspeler Bob Brunning gewerf, met John McVie wat Brunning vervang 'n paar weke ná hul eerste openbare vertoning. Kitaarspeler en sanger Danny Kirwan het in 1968 by die groep aangesluit. Christine Perfect, wat opgetree het as 'n sessie-musikant sedert die groep hul tweede album geproduseer het, het met McVie getrou en in Julie 1970 as 'n amptelike lid by Fleetwood Mac aangesluit as sangeres en op die klawerbord, twee maande nadat Green die groep verlaat het; sy het bekend geword as Christine McVie.

Fleetwood Mac, hoofsaaklik 'n Britse bluesgroep in hul vroeë jare, het 'n Britse nommer een-enkelsnit in 1968 behaal met die instrumentale "Albatross",[7] en het ander Britse toptien-treffers gehad met "Man of the World", "Oh Well" (beide 1969), en "The Green Manalishi (With the Two Prong Crown)" (1970). Ná Green se vertrek het Spencer en Kirwan ook, onderskeidelik in 1971 en 1972, die groep verlaat. Spencer is vervang deur Bob Welch en Kirwan deur Bob Weston en Dave Walker. Teen die einde van 1974 is Weston en Walker afgedank en Welch het verlaat, wat die groep sonder 'n kitaarspeler of manlike sanger gelaat het. Terwyl Fleetwood ateljees in Los Angeles verken het, het hy die Amerikaanse folk-rock-duo Buckingham Nicks gehoor, bestaande uit kitaarspeler en sanger Lindsey Buckingham en sanger Stevie Nicks. In Desember 1974 het hy vir Buckingham gevra om by Fleetwood Mac aan te sluit, met Buckingham wat ingestem het op voorwaarde dat Nicks ook kon aansluit.

Die toevoeging van Buckingham en Nicks het die groep 'n meer pop-rock -klank gegee en hul 1975-album Fleetwood Mac was boaan die Billboard 200-ranglys in die Verenigde State. Die groep se opvolgende album, Rumours (1977), het vier Amerikaanse Top 10-enkelsnitte opgelewer en het vir 31 weke op nommer een op die Billboard 200 gebly. Dit het ook die topposisie in lande regoor die wêreld bereik en die Grammy-toekenning vir Album van die Jaar in 1978 gewen. Rumours het meer as 40 miljoen eksemplare wêreldwyd verkoop, wat dit een van die topverkoper-albums in die geskiedenis maak. Alhoewel elke lid van die groep deur 'n skeiding gegaan het (John en Christine McVie, Buckingham en Nicks, en Fleetwood en sy vrou Jenny Boyd) terwyl hulle die album opgeneem het, het hulle voortgegaan om saam te skryf en op te neem.

Die groepslede het stabiel gebly deur nog drie ateljee-albums, maar teen die laat 1980's het die groep weereens begin disintegreer. Nadat Buckingham in 1987 weg is, is hy vervang deur Billy Burnette en Rick Vito, alhoewel Vito in 1991 saam met Nicks weg is. 'n Eenmalige optrede in 1993, vir die eerste inhuldiging van president Bill Clinton, het die klassieke 1974–1987-groep vir die eerste keer in ses jaar herenig. 'n Volle reünie het vier jaar later plaasgevind, en Fleetwood Mac het hul vierde Amerikaanse nr. 1-album, The Dance (1997), vrygestel, 'n album wat die 20ste herdenking van Rumours en die 30ste herdenking van die groep se stigting vier. Christine McVie het in 1998 vertrek en hulle het voortgegaan as 'n vierstuk en hul mees onlangse ateljee-album, Say You Will, in 2003 vrygestel. Christine McVie het in 2014 weer aangesluit. In 2018 is Buckingham afgedank[8] en vervang deur Mike Campbell, voorheen van Tom Petty and the Heartbreakers, en Neil Finn van Split Enz en Crowded House. Christine McVie is in 2022 dood, wat die groep se toekoms in twyfel getrek het.

Fleetwood Mac het meer as 120 miljoen plate wêreldwyd verkoop, wat hulle een van die wêreld se topverkopergroepe maak. In 1979 is die groep vereer met 'n ster op die Hollywood Walk of Fame. In 1998 is die groep opgeneem in die Rock and Roll Hall of Fame[9] en het die Brit-toekenning vir Uitstaande Bydrae tot Musiek (Outstanding Contribution to Music) ontvang.[10] In 2018 het die groep die MusiCares Persoon van die Jaar -toekenning van The Recording Academy ontvang ter erkenning van hul kunstige prestasie in die musiekbedryf en toewyding aan filantropie.

  1. Fleetwood Mac by AllMusic
  2. 2,0 2,1 "Fleetwood Mac". Encyclopædia Britannica. (5 January 2015). 
  3. Smith, Chris (2006). The Greenwood Encyclopedia of Rock History: From Arenas to the Underground, 1974–80. Greenwood Press. pp. 88, 94–95, 215. ISBN 0-313-32937-0.
  4. Brackett, Nathan; Hoard, Christian (2004). The New Rolling Stone Album Guide (4th uitg.). Fireside. p. 303. ISBN 0-394-72107-1.
  5. Bennun, David (13 Februarie 2017). "How Fleetwood Mac Invented Goth". The Quietus. Besoek op 20 Februarie 2017.
  6. "Fleetwood Mac Acceptance Speech at the 1998 Rock & Roll Hall of Fame Induction Ceremony". YouTube.
  7. "Fleetwood Mac Biography". Rolling Stone. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Julie 2012. Besoek op 28 Augustus 2017.
  8. "Fleetwood Mac Fires Lindsey Buckingham". Rolling Stone. 9 April 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 10 Junie 2018.
  9. "Fleetwood Mac Hall of Fame". rockhall.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Junie 2020. Besoek op 6 Maart 2020.
  10. "History". BRIT Awards. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Februarie 2019. Besoek op 13 Februarie 2019.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy